90-იანი წლების ქართული ალტერნატიული მუსიკის წიაღში მოღვაწეობდნენ ინდივიდები, რომელთა ენთუზიაზმმა და განსაკუთრებულმა  უნიკალურმა ხედვამ უკეთესი მომავლის რეალური იმედი გააჩინა და იმდროინდელ ნაცრისფერ მუსიკალურ რეალობას გამოკვეთილი მრავალფეროვნება შესძინა.
 

1993 წელს, ქვეყნისთვის ურთულეს დროს, უამრავი პრობლემის მიუხედავად, ჯერ კიდევ ახალგაზრდა, მაგრამ ძალიან გამოცდილი მუსიკოსები სახელმწიფო ტელევიზიის ერთერთ სტუდიაში რამდენიმე დღით რაღაც განსაკუთრებულის შესაქმნელად ჩაიკეტნენ - ასე დაიბადა დადა დადიანის მიერ ინიცირებული პროექტი სახელად “Georgian Dance Empire”, რომელიც მასში გოგი ჭილაშვილს, სერგი გვარჯალაძეს და ბიბი კვაჭაძეს აერთიანებდა. 
 

მათ მიერ შექმნილი მუსიკალური მასალა წარმოადგენს ერთგვარ ექსპერიმენტულ, ჟანრობრივ სინთეზს, რომელიც თავისი მრავალფეროვნებით ეფუძნება როგორც ქართულ, ასევე დასავლური მუსიკალური კულტურის ფესვებს. მუსიკის შექმნისას ჯგუფი თამამად ცვლის და ანგრევს მუსიკის წერის ტრადიციულ და კონსტრუქციულ პრინციპებს, ოსტატურად იყენებს ბევრ ინსტრუმენტს და ქვეჟანრს, რაც ამ კოლაბორაციულ პროექტს გამორჩეულად ორიგინალურს, გულწრფელს და ინოვაციურს ხდის.
 

ქართული თანამედროვე მუსიკის განვითარების გზაზე, უამრავი შემსრულებლის ჩანაწერში მოვისმენთ დასავლეთის მუსიკალურ ტექნიკასა და თეორიასთან მიახლოვების სურვილს და მცდელობას, აშკარაა მიმბაძველობა და პლაგიარიზმიც.  

​

ამ მხრივ ჯგუფი “Georgian Dance Empire” ყველა ასპექტით უნიკალურია და განსაკუთრებით გამოირჩევა თავისუფლების ძალიან მაღალი კოეფიციენტით. ეს პროექტი წინა რიგებში დგას თავისი უნიკალურობის, გამორჩეული ინდივიდუალიზმის, მუსიკალურობის, პოეზიის, ჟღერადობის გამო. ამ ჯგუფს აქვს მუსიკის არანჟირების კონცეფტუალური ხედვა, გადაწყვეტის თავისებური, სპეციფიური ხელწერა.
 

მათ შექმნეს კრეატიულობის ის პრეცედენტი და მუსიკალური მრავალფეროვნების ისეთი საყრდენი, რომელიც მომავალი თაობებისთვის ხელოვნების ნიმუშად და უდიდესი ღირებულების მატარებლად დარჩება.